1 Aralık 2012 Cumartesi

... genel olarak solunum, yanan bir ampul ya da mumda olanlarla tümüyle benzerlik gösteren karbon ve hidrojenin yavaş yanmasından başka bir şey değildir. bu açıdan soluyan hayvanlar gerçekte yanan vücutlar ve kendini tüketen varlıklardır... denilebilir ki, yanma ve solunum arasındaki bu analoji, şairlerin ve eski zaman filozoflarının dikkatinden kaçmamış ve farklı şekillerde yorumlanmıştır. cennetten çalınan bu ateş, Prometheus'un meşalesi, sadece ustaca ve şairane bir düşünceyi simgelememekte, en azından soluyan hayvanlar için doğadaki olayları sadık bir şekilde resimlemektedir. dolayısıyla eskilerin değişlerine göre yaşamın meşalesi kendini bebeğin ilk soluk almasıyla yakar ve ölüm dışında kendini söndürmez.


Antoine Lavoisier

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder