Küb'ün buraya gelmiş olması çok iyi diil mi? uyanıp yataktan kalkınca arka odadaki kapıyı tıklatıp 'sende uyandın mı?' diye sormak güzelmiş. kahvaltıyı leptopla başbaşa yapmamak da, zile basınca kapıyı birisinin açması da. sonra bu küçük mutluluklar polimerize olup, yüz kaslarımın halkın 'gülümseme' olarak tabir ettiği şekli almasına sebebiyet veriyor.  :) ki bu da her gün somurtan bir insan için iyi bir şey.

hep bu saatlerde nerede o gündüzki nikbinlik derdim ama şimdi de bir iyimserlik hali var. hayret! sanırım kendi küçük dünyamdan çıkmayı başardım. (en azından bu gecelik). okuduğum tweet
(Bir genel problemimiz de Goca Rabbimin yarattığı bereketli dünyada yaşamaktansa kendi yarattığımız küçük dünyalarda yaşamayı tercih etmek...)  
etkili oldu galiba.